พอดีได้อ่านหนังสือเล่มนึง
แล้วเกิดความประทับใจในนิทานธรรมะเรื่องนี้
จึงหยิบยกมาให้เพื่อนๆได้อ่านกัน
แล้วหวังว่าจะนำเรื่องที่ได้อ่านนี้ไปเล่าสู่กันฟัง
เพื่อที่คนจะได้ทำความดีกันมากขึ้น
แล้วโลกจะได้น่าอยู่มากขึ้น
กาลครั้งหนึ่ง ชายคนหนึ่งมีเพื่อนเกลออยู่ 3 คน
คนที่1 เขารักมาก ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเกลอคนนี้
เกลอคนที่ 2 เขารักรองลงมาจากคนแรก
ส่วนคนที่ 3 เขาไม่สนใจ และไม่เคยทำอะไรเพื่อเกลอผู้นี้เลย
ต่อมาในไม่ช้าไม่นาน เขาก็ได้ตายลง
ความที่จิตเขาผูกพันกับอยู่กับเกลอคนที่หนึ่ง เขาจึงไปหา
แต่เกลอคนนี้ไม่ไยดีเขาเลย
เขาพูดด้วยก็ไม่ยอมเจรจาตอบ
เขารู้สึกเสียใจมาก
นึกเสียดายว่าขณะที่มีชีวิตอยู่
เขาไม่ควรทุ่มเทเพื่อเกลอคนนี้
จากนั้นเขาจึงไปหาเกลอคนที่ 2
เกลอผู้นี้ดีกว่าเกลอคนแรกตรงที่ตามไปส่งเมื่อเขาเดินทางไปปรโลก
แต่ส่งเพียงครึ่งทางก็กลับ
คงมีแต่เกลอคนที่ 3
เท่านั้นที่ติดตามเขา
และร่วมเดินทางไปกับเขาตลอดเส้นทาง
ไม่เคยทอดทิ้งเขาแม้เพียงอึดใจเดียว
หลังจากอ่านจบขอถามเพื่อนๆนะว่า
รู้ไหมว่าเกลอคนที่ 1 , 2 และ 3
เป็นใครกันบ้าง ลองคิดกันก่อนนะ แล้วค่อยดูเฉลย
เกลอคนที่ 1 คือ ทรัพย์สมบัติ
เพราะเวลาเรามีชีวิตอยู่
เราจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มันมา แต่พอเรา
ตายมันก็ไม่ไปกับเรา แถมเราพูดด้วย
มันก็ไม่พูดกับเรา
เกลอคนที่ 2 คือ ลูกเมีย ญาติพี่น้อง
เพราะพอเราตาย
เขาก็ทำบุญให้เรา ทำศพให้
แปลว่า เขาไปส่ง
เราแค่ครึ่งทาง
เกลอคนสุดท้าย คือ บุญกับบาป เมื่อเราตายไป
เราไม่สามารถเอาอะไรไปด้วยได้
ยกเว้นเพียงแค่บุญ
กับบาปเท่านั้นที่จะตามเราไป เพราะฉะนั้น
เราต้องเอาใจใส่เกลอคนที่ 3ให้มากๆ
โดยเฉพาะ คนที่ชื่อนายบุญ ส่วนนายบาป เราต้องหนีให้ไกล
อย่าได้เอาไปเป็นเพื่อนร่วมทางโดยเด็ดขาด
จำไว้ว่าใครที่มัวหลงใหลเอาใจแต่เกลอคนที่หนึ่งจึงเป็นคนโง่
|
