HOW CAN WE BE HAPPY ? เราจะมีความสุขได้อย่างไร?

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXekY2T4OIO8COc0tzEvVH3sD9LiqWm95pgqbysl-NNt8dTnVyiqVJ2zAdb888lQPoM-wOfzT2aYOz2t1D-PahyPAjVF5TZls_4NFj5snQ1umwXxDPD596vaSRJsMydW3Wu5HLcSNw8K8Y/s1600/1975272_510990799012234_1435563527_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="420" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXekY2T4OIO8COc0tzEvVH3sD9LiqWm95pgqbysl-NNt8dTnVyiqVJ2zAdb888lQPoM-wOfzT2aYOz2t1D-PahyPAjVF5TZls_4NFj5snQ1umwXxDPD596vaSRJsMydW3Wu5HLcSNw8K8Y/s1600/1975272_510990799012234_1435563527_n.jpg" width="640" /></a></div> <span style="background-color: white; color: grey; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 18.488887786865234px;"><br /></span> <span style="background-color: white; color: grey; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 18.488887786865234px;"><br /></span> <span style="background-color: white; color: grey; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 18.488887786865234px;"><br /></span> <span style="background-color: white; color: grey; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 18.488887786865234px;">HOW CAN WE BE HAPPY ? เราจะมีความสุขได้อย่างไร?</span><br /> <br style="background-color: white; color: grey; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 18.488887786865234px;" /> <span style="background-color: white; color: grey; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 18.488887786865234px;">มีคน 50 คน มาร่วมงานสัมมนา วิทยากรได้ตัดสินใจทำกิจกรรมกลุ่ม โดยได้แจกลูกบอลลูนให้ผู้เข้าอบรมคนละ 1 ลูก และให้เข</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: grey; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13.333333969116211px; line-height: 18.488887786865234px;">ียนชื่อตัวเองบนลูกบอลลูนนั้น หลังจากนั้นลูกบอลทุกลูกได้ถูกเก็บรวบรวมไว้ที่ห้องๆ หนึ่ง<br /><br />ต่อมาให้คนเหล่านั้นเข้าไปในห้องเก็บบอลลูน แล้วหาลูกบอลลูนที่ตนเองได้เขียนชื่อของตัวเองเอาไว้ ใน 5 นาทีแรก ทุกคนพยามยามและเพลิดเพลินในการหาลูกบอลลูนของตัวเอง เดินชนกันไปชนกันมา ผลักกันไปผลักกันมา ตะโกน หัวเราะด้วยความสนุกสนาน<br /><br />เมื่อ 5 นาทีแรกได้ผ่านไป ไม่มีใครหาลูกบอลลูนของตนเองเจอ วิทยากรจึงบอกว่าให้สุ่มหยิบลูกบอลลูนของใครก็ได้ แล้วนำไปให้กับคนที่มีชื่ออยู่บนลูกบอลลูนนั้น เพียงไม่กี่นาที ทุกคนก็ได้ลูกบอลลูนของตนเองกลับมา<br /><br />มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเช่นเดียวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตเรา<br />เราทุกคนนั้นพยายามทำทุกๆ อย่างในการหาความสุข<br />โดยที่ไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ใด<br /><br />ความสุขของเรานั้นก็อยู่ข้างในของความสุขของคนอื่นๆ เช่นกัน<br />ให้ความสุขกับคนอื่นๆ<br />แล้วคุณก็จะได้ความสุขนั้นกลับมา<br />และนี่คือเป้าหมายของชีวิต</span>

HOW CAN WE BE HAPPY ? เราจะมีความสุขได้อย่างไร?

HOW CAN WE BE HAPPY ? เราจะมีความสุขได้อย่างไร? มีคน 50 คน มาร่วมงานสัมมนา วิทยากรได้ตัดสินใจทำกิจกรรมกลุ่ม โดยได้แจกลูกบอลลูนให้ผู้เ...

อ่านเพิ่มเติม »